Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, 8 Μαρτίου 2016, δεν είναι ημέρα για να γιορτάζουμε. Είναι ημέρα για να θυμόμαστε, ημέρα για να κάνουμε απολογισμούς, ημέρα για να βάζουμε στόχους.
Κάθε ημέρα, μα και σήμερα, διαπιστώνουμε πως οι γυναίκες πλήττονται ιδιαίτερα από την οικονομική κρίση, πως χρειάζεται να μάχονται καθημερινά για ίσα δικαιώματα και ίση συμμετοχή στην εργασία, να αγωνίζονται για τη συμμετοχή τους στην πολιτική και τη λήψη αποφάσεων και καθημερινά να διεκδικούν μια ζωή χωρίς βία.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας θεσμοθετήθηκε για να αναδείξει το ρόλο των γυναικών στην διαμόρφωση της ιστορίας και για να θυμίζει πως ασχέτως των όσων βημάτων έχουν ήδη γίνει στην (αυτονόητη) κατεύθυνση της ισότητας των δύο φύλων, είναι ακόμη πολλά- πολλά που πρέπει να ακολουθήσουν.
Τι και αν ξεκίνησε από την προσπάθεια των γυναικών να διεκδικήσουν με σκοπό να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία και να αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους άντρες; Σήμερα ο μόνος ίσως λόγος για να «εορτάζεται» η ημέρα της γυναίκας είναι η ανάγκη να εξαλειφθεί κάθε διάκριση και καταπάτηση των ατομικών δικαιωμάτων που υφίστανται οι γυναίκες λόγω του φύλου τους.
Τα στελέχη του Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Θυμάτων Βίας του Δήμου Τρικκαίων
