Τις βίαιες και σαρωτικές ανατροπές στον προγραμματισμό της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών και κυρίως των γυναικών με ανήλικα και των γυναικών με τρία παιδιά και άνω, ανέδειξε ο Ν.Λέγκας στη διάρκεια της ομιλίας του στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ως βασικός εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, για το ασφαλιστικό του Δημοσίου.
Ο βουλευτής Τρικάλων εστίασε την κριτική του στο θέμα της εξομοίωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών υπαλλήλων του Δημοσίου και στις επιπτώσεις της σχετικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Τόνισε ότι υπάρχουν αρκετά ερωτήματα τόσο για τη διαδικασία, όσο και για την εφαρμογή της απόφασης αυτής στις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες και ζητώντας εξηγήσεις από την κυβέρνηση, αναρωτήθηκε γιατί δεν ξεπεράστηκε το πρόβλημα για τις γυναίκες με τρία παιδιά και άνω καθώς και γι’ αυτές με ανήλικα παιδιά, όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις.
Ο πρώην Υφυπουργός υπενθύμισε ότι τον Ιούλιο του 2009, οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είχαν αναγνωρίσει ότι η συμμόρφωση της χώρας με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, θα έπρεπε να γίνει χωρίς την πρόκληση εκτεταμένης κοινωνικής αναστάτωσης. Μάλιστα, ο ίδιος ο Επίτροπος είχε αναγνωρίσει την κρισιμότητα του ευαίσθητου αυτού κοινωνικού ζητήματος, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, τον Απρίλιο του 2009.
Σήμερα όμως, επισήμανε ο βουλευτής της Ν.Δ., βλέπουμε στις προτεινόμενες ρυθμίσεις να καταγράφεται μια άλλη λογική πιο σκληρή πιο επαχθής, με μειωμένο το χρόνο προσαρμογής και με αύξηση των ορίων ηλικίας. Στο πλαίσιο αυτό ζήτησε από τον αρμόδιο Υπουργό κ. Παπακωνσταντίνου να ενημερώσει το Κοινοβούλιο, για το τι άλλαξε στη στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και για το ποιες ήταν οι ενστάσεις της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν .
Ο Τρικαλινός πολιτικός, διευρύνοντας τον προβληματισμό του, υπογράμμισε ότι οι αντιφάσεις της κυβέρνησης προκύπτουν κι από το γεγονός ότι, ενώ από τη μια αναγνωρίζει ότι το δημογραφικό πρόβλημα, είναι ο πλέον βασικός παράγοντας για την επίλυση του ασφαλιστικού συστήματος, από την άλλη καταργεί ρυθμίσεις για τις τρίτεκνες οικογένειες, οι οποίες λειτουργούσαν ως κίνητρο για την αντιμετώπιση του δημογραφικού. Ενδεικτικό είναι επίσης, πρόσθεσε, ότι ενώ καταργούνται οι ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις γυναίκες με ανήλικα παιδιά, δεν δημιουργούνται, όπως θα έπρεπε, τα απαραίτητα κοινωνικά αντίβαρα που θα ισορροπούσαν, έστω και κατά ένα ποσοστό, την ανατροπή που θα σημειωθεί στη ζωή των ομάδων αυτών.
